เก้าอี้ (โคลงสี่สุภาพ)

ยึดเก้าอี้แน่แท้ ที่มั่น ตนแฮ
มีรุ่นใหม่ร้องลั่น ล่วงล้ำ
เมื่อตำแหน่งคลอนสั่น เสียแก่ ใครแล
ใจจึ่งแสนชอกช้ำ ย่อมช้ำอกตรม




ลูกท้อ(+_+) (125.25.58.*) [ กลอนตามใจคุณ ] [ วันพฤหัสบดี ที่ 27 กันยายน 2550 เวลา 18:01 น. ]