เปรียบสิ่งรักอิงไว้ดุจใจเสือ
แทรกจุนเจือหฤทัยในกระแส
จะโลดแล่นเพียรเย้าเจ้าดวงแด
เฝ้าเผยแผ่ภายในฉายประกาย
สายสวาทพาดปรุงจรุงศรี
ทิวาราตรีประหลาดสดใส
ช่างหวานชื่นรื่นรสจรดใน
ซาบซึ้งไปสู่วิมานซ่านฤดี
โลกวิไลแจ่มใสคล้ายสีสด
งามช้อยชดหฤทัยให้เกษมศรี
แม้ปั่นป่วนรวนร้าวยังเปรมปรีดิ์
เหตุด้วยฤทธิ์สถิตรักชักใยครอง
พอวันคืนผ่านพ้นระคนเปลี่ยน
วกวนเวียนแปรผันพลันเกิดหมอง
ต่างพะวงหลงคิดหวังสิ่งปอง
ไม่สอดคล้องดุจเก่าเฝ้าแปรปรวน
ดุจดั่งเสือหยอกเย้าเจ้ากวางเล่น
พอเขม่นก็ขย้ำพร่ำโหยหวน
แล้วลิ้มรสอาหารอันรัญจวน
ดุจรักป่วนเริ่มแรกแทรกอารมณ์
จะมีรักสักครั้งอย่าพลั้งจิต
คงครวญคิดพินิจก่อนเสพย์สม
บทบัญญัติว่าไว้ควรใคร่ภิรมย์
ตรองเฝ้าชมคิดอ่านเพื่อผ่านตา
รักเธอเสมอ (203.158.239.*) [ กลอนเกี่ยวกับความรัก ] [ วันอาทิตย์ ที่ 26 สิงหาคม 2550 เวลา 19:06 น. ]
เรื่อง: ความรัก 
Tue Nov 03, 2009 12:25 pm