ดอกไม้ที่แห้งเหือด

ดอกไม้งามบานสะพรั่งปกคลุมโลก แสนเศร้าโศกที่มนุษย์ไม่รักษา
ค่อยเหือดแห้งห่างหายตามเวลา สมน้ำหน้าโลกมนุษย์สุดแสนซวย


แว่วเสียงเรไร (124.120.199.*) [ กลอนตามใจคุณ ] [ วันพฤหัสบดี ที่ 30 สิงหาคม 2550 เวลา 20:43 น. ]