เรื่อง...รัก

รักเอ๋ยรัก ตอนไม่มี ก้อค้นหา
รักแรกรัก ตอนสบตา ไม่ไหวติ่ง
พอเมื่อเจอ พอค้นพบ กลับหยุดนิ่ง
ทำตาปิ๊งๆ เข้าใส่ หลอกลวงไป

รักครั้งแรก ของฉัน ตอนป.หก
ทำสอบตก โดนแม่ว่า ห้ามไปไหน
โอ้เพราะรัก ครั้งแรกโดน เฆี่ยนตีไง
รักครั้งต่อไป ฉันจึง ไม่กล้ามี

พอมอสาม ก้อเริ่มปิ๊ง ห้องข้างๆ
จ้องไม่วาง เข้าพูดคุย ตีเพื่อนซี้
แต่ครั้งนั้น เพื่อนของฉัน ทำบ่น***
เพื่อนตัวดี กลับใส่ร้าย เอาซะเอง

พอมอหก มีรักใหม่ จากอินเตอร์เนท
นั่งพูดคุย คอยเชคเมล คอยส่งเพลง
รู้สึกดี เกือบจะมี การบรรเลง
เพราะตอนนั้น เหมือนฉันเล่น ระเริงไฟ

รักครั้งนั้น เพื่อนคอยฉุด คอยรั้งไว้
ตัวของฉัน จึงเปลี่ยนเป็น คนใหม่ได้
ถ้าจะมี รักครั้งหน้า จะบอกใจ
ว่าอย่าคิด รักใครใหม่ กันอีกเลย

รักสามครั้ง เจ็บจบลง แบบสามรส
เพื่อนปรากฎ แท้ไม่แท้ แทบเฉลย
รักครั้งต่อไป ฉันขอ ไม่มีเลย
อยู่คนเดียว เหมือนเคย เท่านั้นก้อพอ



P.ปจท๕๐/๑ (203.113.32.*) [ กลอนเกี่ยวกับความรัก ] [ วันเสาร์ ที่ 29 กันยายน 2550 เวลา 16:22 น. ]

รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน