เปรมปรีดิ์จิตทั่วหล้า ล้นฟ้า (นัก แล)
พิรุณให้ชาวประชา ร่มรื่น
ให้พ้นสิ่งทุกข์พา ผ่านไป (หมด นา)
มีแต่ความสดชื่น ฉุ่มชื่นใจเหลือ
หยาดฝนโปรยฉ่ำชื่น เย้าใจ (ยวน เฮย)
เป็นเหตุให้ปวงไทย ไร้ทุกข์
น้ำหยาดหยดนั่นไซ้ เย็นจิต (ใจ เอย)
ปวงประชาพบสุข สราญสุขหนักหนา
กำลังคิดว่าจะเอาบทไหนขึ้นก่อนดีคิบอมสับสน
กร๊ากกกก หารูปคิบอมตากฝนไม่เจอเวลาจะหมด
Kibum (58.9.251.*) [ กลอนตามใจคุณ ] [ วันอาทิตย์ ที่ 16 กันยายน 2550 เวลา 23:55 น. ]