ค่าของชีวิต (ร่ายสุภาพ)

แมกไม้ไล่เลื้อยคลาน เบียดบานแบ่งแข่งขัน ชูโฉมชันชั้นชื่น เพียงพ้นพื้นผืนดิน สูญเสียสิ้นเสื่อมสลาย มอดม้วยมลายคล้ายคน ดีดดิ้นรนไขว่คว้า อยากอยู่คู่ค้ำฟ้า ต่างล้วนทัดเทียมค่า คนเอย


ปลาทอง (58.9.71.*) [ กลอนปรัชญา ] [ วันอาทิตย์ ที่ 16 กันยายน 2550 เวลา 23:48 น. ]