อดทนรอวันที่ฟ้าสดใส......ไร้เมฆฝน (โคลงสี่สุภาพค่ะ)

หยาดพิรุณหม่นม้าน มัวหมอง แบบนา
เปรียบดั่งใจเศร้าปอง ป่านนี้
ทุกข์ร้อนย่อมพ่ายผอง ผันผ่าน นั้นแล
เฉกเช่นฝนหยุดฟ้า ผ่องฟ้าแจ่มสวย
คิดดีช่วยผ่านพ้น พันพัว ไปแฮ
จุดเด่นอยู่ติดตัว แต่ต้น
ดังฝนที่หยุดรัว รีบเร่ง เจ้านา
คงไม่มีใครพ้น เพียงพ้นใจตน





ลูกท้อ (+_+) (125.24.55.*) [ กลอนตามใจคุณ ] [ วันเสาร์ ที่ 15 กันยายน 2550 เวลา 22:53 น. ]