เจ็บปวดรวดร้าวนัก เพื่อนรักแทงข้างหลัง
รักพังราญแหลกเหลว เหมือนเปลวไฟมาสุม
คนรักรุมสวมเขา น้ำตาเคล้าเศร้าหมอง นั่งกองล้มติดพื้น
ฉันต้องยืนย่ำได้ คิดว่าทำทานให้ ย่อมได้สบายกาย ใจแฮ
ปูเป้ (124.157.172.*) [ กลอนอาลัย-เศร้า ] [ วันพฤหัสบดี ที่ 6 กันยายน 2550 เวลา 23:13 น. ]