โดดเดี่ยวที่เดียวดาย

คนเดียวที่เดียวดาย มองรอบกายไร้ชีพ คนเคยจีบดีดหาย จิตเดียวดายไร้มั่น แม้ฉันอาจโดดเดี่ยว หรือเปล่าเปลี่ยวมิสน สำคัญทนเหนือคน เป็นตัวตนเติบโต ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่ต่อว่่าตัดพ้อ ต่อสู้ชะตา ตนเฮย...


ปล. ขอคำชี้แนะด้วยครับ เพราะแต่งร่ายสุภาพแล้วมึนจริงๆ


แว่วเสียงเรไร (124.121.219.*) [ กลอนอาลัย-เศร้า ] [ วันพฤหัสบดี ที่ 6 กันยายน 2550 เวลา 22:50 น. ]